ابرک شلوار‌پوش
روزنوشته‌های سجاد صاحبانزندابرک شلوار‌پوش
روزنوشته‌های سجاد صاحبانزندپیوندها
دستهها
ابر برجسب
روزنوشت، ورزشبرگهها
جدیدترین یادداشتها
همه- چرا علی های ناهمگون سرخ ها هوای هوادرانشان را ندارند؟
- آیا مهرجویی دارد تمام می شود؟
- روحانی برنده شد، زنده باد عارف
- بعد از خدمات فراوان/ روس ها فیلمخانه ملی ایران را اصلاح می کنند
- زلزله سیستان، انفجار بوستون و ماجرای شب نخوابی من
- ساعت و دمای تهران هم اکنون
- ژول ورن های ایران بیدار شوید و از صحرای خزر بنویسد
- دریای خرز ما را نابود نکنید
- ای فدای آن لبخند نمکی ماسیدهات بروم...خفهشو
- شعری در مدح جورج کلونی
- مرثیه ای برای امیر
- نگاهی به فیلم «اینجا بدون من»/هجوم بی وقفه زندگی
- بین قهرمان شدن، در عزلت و غربت مردن و مزدور شدن فاصلهای نیست
- کافکایی باش و هرچه خواهی باش
- سحابیها رفتند، ابراهیم یزدی را دریابیم/ سحابی ناکام سیاسی بود
بایگانی
- تیر 1392 1
- خرداد 1392 1
- اردیبهشت 1392 1
- فروردین 1392 1
- آذر 1391 1
- اردیبهشت 1391 2
- فروردین 1391 3
- تیر 1390 2
- خرداد 1390 4
- اردیبهشت 1390 1
آمار : 33014 بازدید
Powered by Blogsky
سجاد صاحبان زند
شنبه 18 آذر‌ماه سال 1391 ساعت 07:41 ق.ظ
سلام
اما من جست‌وجو را از خود آغاز کرده‌ام و سفرم را کسی نخواهد دید؛ جز آن که باید.
وقتی هیچ چیز نداری، همه چیز داری. اما آن روز که می‌رفتی، در کوله‌ات همه چیز داشتی، غرور کمترینش بود!
تو در جاده رفتی و من در خودم. و پیمودن خود، دشوارتر از پیمودن جاده‌هاست!
http://hagheghat.persianblog.ir/post/106/